زندگینامه میکل آنجلو آنتونیونی - بیوگرافی کارگردان ها

فراسوی ابرها، در سال 1995 اولین فیلم «آنتونیونی» پس از این عارضه بود که «ویم وندرس»، کارگردان آلمانی چند صحنه از آن را کارگردانی کرد که نتیجه‌ آن کسب جایزه‌ فدراسیون جهانی منتقدین فیلم از جشنواره‌ فیلم ونیز بود.

آنتونیونی در سال 1996 جایزه‌ یک عمر دستاورد شغلی را از آکادمی اسکار از دستان «جک نیکلسون» دریافت کرد، اما چندماه بعد از آن دزدان این تندیس را به سرقت بردند. این کارگردان فقید آخرین فیلم خود را در سال 2004 با نام «اروس» ساخت.

آنتونیونی در سال 1975 به‌عنوان خبرنگار برای حضور در جشنواره‌ جهانی فیلم تهران به ایران سفر کرده بود.

• مردم پو (۱۹۴۳)
• مردان غبار (۱۹۴۸)
• اولتر لوبلیو (۱۹۴۸)
• خرافات (۱۹۴۹)
• دروغ‌های عشق (۱۹۴۹)
• بومارزو (۱۹۴۹)
• خانه اشباح (۱۹۵۰)
• بند فالوریا (۱۹۵۰)
• داستان عشق (Cronaca di un Amore - (۱۹۵۰
• زنی بدون کاملیا (۱۹۵۳)
• شکست خورده (۱۹۵۳)
• عشق در شهر (۱۹۵۳)
• دوست دختر (۱۹۵۵)
• گریه (۱۹۵۷)
• نشانه رم (۱۹۵۹)
• ماجرا (L"Avventura - (۱۹۶۰
• شب (۱۹۶۱)
• کسوف (۱۹۶۲)
• صحرای سرخ (۱۹۶۴) - Deserto rosso
• سه چهره (۱۹۶۵)
• آگراندیسمان (۱۹۶۶)
• نقطه زابریسکی (۱۹۷۰)
• چونگ کو (۱۹۷۲)
• حرفه: خبرنگار (۱۹۷۵)
• راز اوبروالد (۱۹۸۱)
• شناسایی یک زن (۱۹۸۲)
• آنسوی ابرها (Beyond the Clouds - (۱۹۹۵
• اروس (۲۰۰۴)